عوامل ایجاد مولتیپل اسکلروزیس چیست؟ درمان و تشخیص بیماری ام اس چگونه است؟

پس از تشخیص بیماری ام اس متاسفانه دانشمندان هنوز به عواملی که موجب بروز آن می شود دست نیافتند ، اما برخی از عواملی که به عنوان علل احتمالی ایجاد مالتیپل اسکلروزیس شناخته شده اندعبارتند از:

سن: بیشتر افراد سنین ۲۰ تا ۴۰ سال دارند

جنسیت:این بیماری در زنان دوبرابر بیشتر از مردان شایع است

عوامل ژنتیکی: ممکن است ام اس از طریق وراثت به افراد منتقل شود اما دانشمندان معتقدند که یک محرک محیطی نیز برای ایجاد ام اس لازم است 

سیگار کشیدن: احتمال ابتلا به ام اس در افراد سیگاری به مراتب بیشتر از افراد غیرسیگاری می باشد.

عفونت های ویروسی:قرار گرفتن در معرض ویروس ها ، مانند ویروس اپشتن بار(EBV) یا مونونوکلئوز ، ممکن است خطر ابتلا به بیماری ام اس را افزایش دهد.برخی دیگر از ویروس هایی که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد عبارتند از پنومونی مایکوپلاسمایی و هرپس ویروس انسانی تیپ ۶ (HHV-6)

کمبود ویتامین D: بیماری ام اس در بین افرادی که کمتر در معرض نور آفتاب هستند ، بیشتر دیده می شود ، نور خورشید برای ایجاد ویتامین D در بدن لازم است.برخی از متخصصان معتقدند که مقادیر کم ویتامین D ممکن است بر نحوه عملکرد سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد.

کمبود ویتامین B12:بدن هنگام تولید میلین از ویتامین B استفاده می کند.کمبود این ویتامین ممکن است خطر ابتلا به بیماری های عصبی مانند ام اس را افزایش دهد.

احتمالا در ایجاد بیماری ام اس عوامل متعددی نقش دارد.

تشخیص بیماری ام اس

برای تشخیص بیماری ام اس پزشک معاینه جسمی و عصبی را انجام می دهد ، در مورد علائم سؤال می کند و سابقه پزشکی فرد را بررسی میکند .دکتر برای تشخیص بیماری ازمایش های مختلفی انجام میدهد که عبارتند از :

• اسکن MRI از مغز و نخاع ، که ممکن است ضایعات را نشان دهد
• تجزیه و تحلیل مایع نخاعی ، که ممکن است آنتی بادی هایی را نشان دهد که نشان دهنده ی عفونت قبلی باشد.
• یک آزمایش بالقوه تحریک کننده ، که فعالیت الکتریکی را در پاسخ به محرک ها اندازه گیری می کند.

بعضی بیماری ها علائمی دارد که مشابه علائم بیماری ام اس است ، بنابراین ممکن است پزشک آزمایش های دیگری را برای ارزیابی سایر علل احتمالی انجام دهد.

درمان 

درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد ، اما درمان های موجود میتواند:

• پیشرفت را آهسته کند و تعداد و شدت عودها را کاهش دهد
• علائم را تسکین دهد

داروهای کاهش سرعت پیشرفت:این داروها با تغییر نحوه عملکرد سیستم ایمنی بدن کار می کنند و ممکن است از نوع خوارکی ٬ خود تزریقی یا تزریق داخل وریدی باشد.

داروهای خود تزریقی عبارتند از:

اینترفرون بتا ۱-a(آونکس (Avonex) و ربیف (Rebif))

اینترفرون بتا۱-b (بتاسرون (Betaseron) و اکستاویا (Extavia))

گلاتیرامر استات((Copaxone و Glatopa)

    peginterferon beta-1a (Plegridy)   

داروهای خوراکی عبارتند از:

دی متیل فومارات (Tecfidera)

فینگولیمود fingolimod (گیلنیا)

تری فلومونید (Aubagio)

(mavenclad (cladribine)

سیپونیمود((mayzent (siponimod)

داروهای تزریق داخل وریدی عبارتند از:

• آلمتوزوماب Alemtuzumab (Lemtrada)
• ناتالیزوماب (تیزابری)
• میتوکسانترون Mitoxantrone (Novantrone)،
• اوکرلیزوماب(ocrelizumab (Ocrevus)

دستورالعمل های فعلی استفاده از این داروها را از مراحل اولیه توصیه می کند ، زیرا احتمال زیادی وجود دارد که داروها بتوانند پیشرفت ام اس را کند کنند ، به خصوص اگر فرد وقتی که علائم هنوز شدید نیست آنها را مصرف کند.بعضی از داروها در مراحل خاص مفید هستند. به عنوان مثال ، پزشک ممکن است میتوکسانترون را در مرحله شدیدتر ام اس تجویز کند.

داروهایی که باعث کاهش علایم مشوند:این داروها فقط در هنگامی استفاده میشوند کهعلایم در فرد بیمار عود می کند:

کورتیکواستروئیدها:این داروها باعث کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی بدن می شود.آنها می توانند در انواع خاصی از بیماری ام اس علائم حاد را درمان کنند مانند متیل پردنیزولون (Medrol) و پردنیزون (Deltasone).اگر فرد بیش از حد از آنها استفاده کند ، ممکن است عوارض جانبی داشته باشند ،و احتمالا تاثیر خود را در دراز مدت بر بدن فرد از دست میدهند

مشکلات مربوط به تحرک و تعادل:فیزیوتراپی و داروی دلفامپریدین (آمپیرا)میتواند مفید باشد.

لرزش: فرد میتواند از دستگاه های کمکی استفاده کند یا با کمک روشی که وزنه به اندام های مرتعش وصل میکنند لرزش را کاهش دهد. داروها همچنین ممکن است به لرزش کمک کند.

خستگی:استراحت کافی و دوری از گرما می تواند کمک کند. همچنین فیزیوتراپی و کاردرمانی می تواند به افراد روشهای راحت تر انجام کارها را آموزش دهد.

درد:پزشک ممکن است داروهای ضد تشنج یا ضد اسپاسم یا تزریق الکل را برای تسکین نورالژی تریژمینال تجویز کند ، نورالژی تریژمینال درد شدیدی است که روی صورت تأثیر می گذارد.داروهای تسکین دهنده درد مانند گاباپنتین نیز میتوانند به درد بدن کمک کند.همچنین داروهایی برای تسکین درد و گرفتگی عضلات در ام اس وجود دارد.

مشکلات مثانه و روده:برخی از داروها و تغییرات رژیم میتواند باعث کاهش این مشکلات شود.

افسردگی: پزشک ممکن است یک مهار کننده انتخابی بازگشت مجدد سروتونین (SSRI) تجویز کند ، زیرا این موارد کمتر از سایر داروهای ضد افسردگی باعث خستگی می شوند.

تغییرات شناختی:دونپزیل که دارویی برای آلزایمر است ، ممکن است به برخی افراد کمک کند.

در صورتی که اطلاعت تکمیلی در این رابطه می خواهید و یا در رابطه با ام اس مشکلاتی دارید میتوانید با ما تماس بگیرید .

منبع:medicalnewstoday